27.06: MIŁOŚĆ # THAEMLITZ

Gość: Terre Thaemlitz

Miejsce: Zachęta [Sala Multimedialna]

Prowadzenie: Mateusz Borowski, Michał Libera


W roku 2005 Terre Thaemlitz zaprezentował kolaż wizualno-dźwiękowy pt. „Lovebomb”. Komentarz do niego rozpoczyna wyliczenie tego, co jesteśmy gotowi kochać: religię, kraj, rodzinę, przyjaciół, klub piłkarski, Jima Jonesa, „beaty”. Ciągle przy tym wierząc, że miłość jest uczuciem absolutnie niepowtarzalnym… W swoim niecierpiącym analizy uwodzeniu, staje się ona jednym z najważniejszych narzędzi kształtowania współczesnych społeczeństw. Między innymi poprzez otaczające nas ciągle piosenki o miłości. Czy można o nich coś jeszcze w ogóle powiedzieć?
Na ostatnim przed wakacjami spotkaniu z cyklu „Krew na liściach”, o swym projekcie będzie opowiadał jego autor, Terre Thaemlitz. Jakie są funkcje miłości? Jak połączyć autentycznie przeżywane prywatne uniesienia i globalną politykę? Czy przemysł muzyczny skoncentrowany wokół miłości nie łączy ich w sposób najdoskonalszy – projektując równocześnie nasze emocje i zachowania ekonomiczne? A może jest inaczej? Może miłość jest tą sferą, która pozostaje sobą nawet po najbardziej cynicznych opisach muzyków, krytyków czy naukowców?

Terre Thaemlitz: artysta konceptualny, który twórczość artystyczną traktuje jako formę teoretyzowania, swoje płyty wydawał m.in. dla Mille Plateaux.

Mateusz Borowski: krytyk i teoretyk zajmujący się dramatem współczesnym, teatrem europejskim i amerykańskim a taże teorią queer.

UWAGA: spotkanie odbędzie się w języku angielskim

17.00 Projekcja „Lovebomb”
18.00 Dyskusja

Więcej o projekcie: http://www.comatonse.com/writings/lovebomb.html

Wstęp:

Rozwinięcie:

Zakończenie:

22.06: INTYMNOŚĆ # OSTERTAG

Goście: Marcin Dymiter, Łukasz Białkowski

Miejsce: Zachęta [Sala Multimedialna]

Prowadzenie: Michał Libera

Muzyka jest sztuką, która bodaj najczęściej towarzyszy nam w momentach intymnych – być może dlatego, że nie musimy się na nią ani patrzeć, ani na niej koncentrować. Czasem jest wręcz tworzona po to, by nam w tych momentach towarzyszyć. Bob Ostertag wykonał ruch w odwrotnym kierunku. W geście dokumentalisty wkroczył z mikrofonem w intymną przestrzeń małego Salwadorczyka, kiedy ten grzebał swojego ojca – zabitego w wojnie domowej. Nagrał trzy źródła dźwięku – ruchy łopatą, lament chłopca i latającą muchę. A następnie stworzył z nich kompozycję „Sooner or Later”, dzięki której słyszymy lament chłopca w swoich domach.

Marcin Dymiter oraz Łukasz Białkowski będą rozmawiali na temat przekraczania bądź poruszania się artystów na granicy intymności. Co mówią nam ich praktyki o intymności, którą próbują naruszyć? W jaki sposób realizuje się w nich odróżnienie przestrzeni publicznej i prywatnej? Czy dźwięk jest szczególnym parametrem tego naruszenia? Kiedy nasze dźwięki stają się intymne? W jaki sposób intymność związana jest z tym, co tabuizowane, wykluczone czy wstydliwe?

Marcin Dymiter: polonista i muzyk, założyciel zespołu Ewa Braun, obecnie tworzący głównie muzykę elektroniczną i nagrania terenowe

Łukasz Białkowski: krytyk sztuki, pracownik Zakładu Estetyki Instytutu Filozofii UJ, publikował m.in. w „Obiegu”, „ArtPapierze”.

Więcej o płycie: http://bobostertag.com/music-recordings-soonerorlater.htm